"We Never Close" is reeds de 4de Cd van Red Meat en alhoewel deze al uit is van juli '07 is de reden van deze recensie een gesprek met Surfingairlines.

Nadat ze vorig jaar enkele grotere festivals als headliners hadden afgesloten, waaronder ook eentje in Frankrijk, mogen we dit vijftal in ons landje verwachten rond juni/july 2008. Red Meat, ontstaan in 1993, heeft ondertussen in de country scene een eigen sound gecreëerd. Scott Young (Guitar, Fiddle & Vocals), Smelley Kelly (Vocals), Les James (Drums & Vocals), Michael Montalto (Guitar & Accordion) en Jill Olson (Bass & Vocals) brengen country waarvan alle arrangementen geschreven worden door Scott met invloeden van Brian Wilson tot Willie Nelson. Jill Olson gekend van o.a. de Surf/Country band The Movie Stars bracht in 2002 zelf een solo Cd uit (My Best Yesterday).

Red Meat heeft ook een tijdje gefungeerd als de backing group voor Buck Owens (1929-2006) en scoorde zelfs een top 5 hitje in Frankrijk met Texas, Texas. De CD "We Never Close" is het gevolg van de samenwerking tussen de songwriters Scott Young en Jill Olson. "Honky Tonk Habbit" en "Pretty Little Lights of Town" hebben een stevige country beat waarvan andere genre liefhebbers zeker zullen van houden. "Go on Home Mr Johnson" en "Queen of King City" zijn 2 nummers met Texaanse invloeden of hoe Tex-Mex meets Bakersfield. Met "Moonrack" brengen ze een Twang-instrumentaaltje met Doug Livingston als gastspeler op de Pedal Steel, en "I'm Gonna Leave Here Shoutin' hebben ze even geleend van gospel superster Dottie Rambo.

En met Dave Alvin als producer zou je zo zeggen...Praise The Lord for Surfinairlines, because the're bringin' them to Belgium. (Freddy)

CD repertoire Red Meat:


 1997 "Red Meat Eat"
 1998 "Thirteen"
 2001 "Alameda County Line"
 2007 "We Never Close"


Jill Olson:

 2002 "My Best Yesterday"